Κτήμα Λειβαδιώτη
Παραδοσιακό οινοποιείο σε 110 στρέμματα όπου φιλοξενούνται οκτώ ελληνικές ποικιλίες κρασιών
Κάθε φορά που θα γίνεται κόκκινο το κουμπί του κάθε χωριού και θα είναι έτοιμο για περιήγηση! Πατήστε το και καλό σας ταξίδι…
Το πρώτο χωριό, ερχόμενοι από Θεσσαλονίκη προς Ν. Μουδανιά, που θα συναντήσει ο επισκέπτης στο Νομό είναι το Λάκκωμα.
Μόλις 24 χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο, 30 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη θαρρώ πως ο κάθε Θεσσαλονικιός θα πρέπει να κάνει μία στάση εδώ τουλάχιστον!
Οι δε συντοπίτες μου μπορούν να επισκεφτούν το Λάκκωμα από οπουδήποτε, αφού έχει πρόσβαση και από και προς τα Βασιλικά (17 χιλιόμετρα μόνο) και απέχει μόλις 33 χιλιόμετρα από τα Ν. Μουδανιά και 14 από τη Ν. Καλλικράτεια.
Πάμε να γνωρίσουμε το Λάκκωμα λοιπόν!
Μία μουντή Κυριακή του Φλεβάρη επισκεφτήκαμε το χωριό και δεν σας το κρύβω, ότι αγχώθηκα λίγο για τη φωτογράφηση (λόγω της συννεφιάς).
Σήμα κατατεθέν η εκκλησία του χωριού, πριν φτάσουμε στο ΚΑΠΗ, στο αριστερό μας χέρι εκεί που θα βλέπαμε το ιατρείο, εκεί θα στρίβαμε αριστερά κι όλο ευθεία πάνω (έτσι ήταν οι οδηγίες) θα μας περίμενε η Ζαχαρούλα, στου Λευτέρη το καφέ!
Δύο μπαρ, που “εφημερεύουν”, το ένα δίπλα στο άλλο, (το Le Jardin και το Le Chocolat) ήταν γεμάτα κόσμο!
Άνθρωποι ευγενικοί και χαρούμενοι, έξω καρδιά με όρεξη να σου μιλήσουν για τον τόπο τους και να σε καλωσορίσουν ζεστά και χαμογελαστά!
Με ανέλαβε η Ζαχαρούλα λοιπόν, να με ξεναγήσει στο χωριό και για να είμαστε σίγουρες ότι δεν θα βραχούμε πήραμε και το αυτοκίνητο, κάτι που δεν το συνηθίζω, αλλά κάναμε μία εξαίρεση, λόγω καιρού…
Αυτό που μ’ εντυπωσίασε ήταν ότι στο χωριό υπήρχαν πολλά τούρκικα, παλιά σπίτια, τα περισσότερα εγκαταλελειμμένα!
Αυτό μας το ξεκαθάρισε ο Λεωνίδας, ο πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων που τον βρήκαμε να πίνει το καφεδάκι του στο ΚΑΠΗ: Το χωριό ήταν καθαρά τούρκικο και είχε την ονομασία Αχματζαλί!
Όταν οι ενθοπατέρες αποφάσισαν την ανταλλαγή των πληθυσμών το χωριό ερήμωσε, έμειναν μόνο ελάχιστοι ντόπιοι.
Μετά το μεγάλο ξεριζωμό το χωριό ζωντάνεψε πάλι, αφού πολλοί ξεριζωμένοι από διάφορα χωριά του Πόντου ήρθαν να ριζώσουν στην περιοχή, να καλλιεργήσουν την άγονη γη, τη γη της πέτρας θα πω εγώ, αφού η πέτρα Λακκώματος είναι γνωστή πλέον τοις πάσι!
Και μάλιστα στα περισσότερα χωράφια είναι περισσότερη η πέτρα από το χώμα!
Λίγο αργότερα στο χωριό ήρθαν κι άλλοι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες, οι περισσότεροι από την Ανατολική Θράκη.
Αυτοί αρχικά έκαναν το δικό τους οικισμό, στο Σιντζιλί, στην περιοχή που σήμερα ερημώνει το μεγαλύτερο Αθλητικό Κέντρο, Ολυμπιακών προδιαγραφών με το ξενοδοχείο των αθλητών, όσων πρόλαβαν να φιλοξενηθούν στα δύο χρόνια μόνο λειτουργίας του…
Δημιουργήθηκε κι ένας τρίτος οικισμός με Θρακιώτες, στην σημερινή περιοχή του Κρυονερίου, το Καρασοφλάρ, περίπου 12 οικογενειών.
Η περιοχή βρίσκεται στο δρόμο προς το ξωκλήσι του αγίου Αθανασίου, εκεί που σήμερα είναι ο κάμπος του Λακκώματος, εκεί που γίνεται και η εξόρυξη της πέτρας Λακκώματος.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι αποφάσισαν κάποια στιγμή να μετοικήσουν στο παλιό χωριό, εκεί που είχαν εγκατασταθεί οι Πόντιοι, λόγω του πιο ήπιου κλίματος, αφού το Αχματζαλί των Τούρκων ήταν χτισμένο στο λάκκο, εξού και η μετονομασία του οικισμού σε Λάκκωμα!
1100 περίπου άνθρωποι, προκομμένοι, περήφανοι που δέθηκαν από τον κοινό πόνο της προσφυγιάς, χάραξαν κοινή αρμονική πορεία και ζουν άριστα μεταξύ τους. Αγκάλιασαν μάλιστα αργότερα και τους παλιννοστούντες που εγκαταστάθηκαν στον οικισμό.
Ένα ζωντανό χωριό με 2 δραστήριους συλλόγους που διατηρούν και μεταλαμπαδεύουν στη νέα γενιά τα ήθη και έθιμα των αλησμόνητων πατρίδων τους.
Σ’ ένα τεράστιο κτίριο κοντά στην εκκλησία στεγάζονται οι αίθουσες των Συλλόγων, οι αίθουσες εκδηλώσεων, κλειστό θέατρο, βιβλιοθήκη και περισσή αγάπη για πατρίδα, όποια κι αν είναι αυτή για τον καθένα μας!
Ένα αξιόλογο πνευματικό κέντρο που προάγει πραγματικά πολιτισμό!.
Το Λάκκωμα συνδυάζει την ηρεμία του χωριού με την πολυκοσμία και το βουητό από το ανθρώπινο μελίσσι που συγκεντρώνεται τα καλοκαίρια στη γειτονική Καλλικράτεια και Νέα Ηράκλεια (στα 14 χιλιόμετρα απόσταση και οι δύο). Αρκετά δωμάτια για διαμονή, ειδικά το καλοκαίρι, οπότε εγώ σας βάζω υπό σκέψιν…
Το χωριό έχει όσα χρειάζεται κάποιος για να περάσει ένα ήρεμο και χαλαρό Σαββατοκύριακο. Υπάρχουν τα δύο καφέ-μπαρ, το ένα δίπλα στο άλλο, που σας προείπα, οπότε η επιλογή είναι δική σας εδώ. Επίσης υπάρχει ψητοπωλείο για τα απαραίτητα του ουρανίσκου, αν δεν θέλετε να ξεμακρύνετε από το χωριό!
Στο χωριό, με ρυμοτομία πόλεως χτισμένο, παρατηρεί κανείς μία άναρχη δόμηση. Πέτρινα – διώροφα τα περισσότερα σπίτια, επενδυμένα φυσικά με την δική τους πέτρα Λακκώματος, χαμηλά προσφυγικά σπιτάκια με τις αυλές τους όλα, ανάμεσά τους διάσπαρτα τα τούρκικα σπίτια και ο μαχαλάς των παλλιννοστούντων.
Αφού περιηγηθήκαμε αρκετά καταλήξαμε στα μνημεία: φόρος τιμής στους προγόνους μας: πρώτα το ηρώον με τους πεσόντες αγωνιστές, δίπλα των αδελφών του Πόντου, ένα εντυπωσιακό γλυπτό στη μνήμη της Γενοκτονίας από τον γλύπτη Κικώνη και πιο δεξιά αυτό των Θρακιωτών της Ανατολής που περιμένει καρτερικά τα αποκαλυπτήριά του! Ενός λεπτού σιγή… οι φωτογραφίες μιλούν… εμείς σωπαίνουμε…
Απέναντι είναι ο ναός της Κοιμήσεωςτης Θεοτόκου που θα περάσετε πολλές φορές, αφού είναι το σημείο αναφοράς, το κέντρο του χωριού. Οπότε αν είναι ανοιχτά μπορείτε να ανάψετε το κεράκι σας, για έναν άλλο φόρο τιμής, αυτόν στην Παναγία…
Επόμενη επίσκεψη, που εμείς την κάναμε επίσης με το αυτοκίνητο, λόγω μη ευνοϊκών καιρικών συνθηκών, ήταν στο ξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου.
Στο δεύτερο ξωκκλήσι, του Προφήτη Ηλία δεν ανεβήκαμε τον χωματόδρομο, γιατί το όχημά μας δεν ήταν ψηλό, αλλά το καμαρώσαμε από κάτω, αφού είναι αμέσως μετά από το πρώτο!
Ωραία διαδρομή, που βλέπει κανείς όλο το φυσικό κάλλος της περιοχής!
Ο κάμπος, τα χωράφια με την πέτρα, το δασάκι με τα «χιλιόδεντρα» που, όπως μου αφηγήθηκε η Ζαχαρούλα, αποτελεί ακόμα και σήμερα τόπο αναψυχής, ειδικά κάθε Πρωτομαγιά.
Ακριβώς απέναντι το μικρό εκκλησάκι το έχτισε ο πατέρας της πριν 70 και χρόνια, στη μνήμη του Προφήτη Ηλία!..
Τίποτα δεν θυμίζει το Καρασοφλάρ, δεν υπάρχει ίχνος από τον παλιό οικισμό και οδηγώντας ακόμα λίγο, φτάσαμε στο πρώτο ξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου, όπου η μνήμη του τιμάται δεόντως εδώ στις 2 Μαΐου! Όμορφος τόπος ακόμη και στην καρδιά του χειμώνα.
Στο λόφο πάνω δεξιά δεσπόζει ο Αϊ-Λιας, η θέα από κει είναι μοναδική, αλλά εμείς θα ξανάρθουμε στο πανηγύρι του, για να μπορούμε να απολαύσουμε πολλά περισσότερα…
Όταν τελειώστε με τις βόλτες λοιπόν οι προτάσεις εξόδου στο χωριό σας έχουν γνωστοποιηθεί θαρρώ.
Τώρα αν έρθετε καλοκαίρι οι κοντινές επιλογές διασκέδασης είναι πάμπολλες. Όλες οι παραλίες της Καλής Μεριάς (Καλαμαριάς), του Δήμου Προποντίδας σήμερα είναι πολύ κοντά στο Λάκκωμα.
Εμείς επισκεφτήκαμε το κτήμα Περέκ, που βρίσκεται στα μέσα της διαδρομής για τα Βασιλικά. Ανήκει στο Νομό Θεσσαλονίκης βέβαια, αλλά είχαμε τους λόγους μας: πρώτον γιατί οι φίλοι μας ήθελαν να μας ξεναγήσουν στις καλύτερες γευστικές και κοντινές αποδράσεις και δεύτερον, γιατί θέλαμε να δούμε κι αυτή τη διαδρομή που ενώνει το Λάκκωμα με τον δρόμο προς τη Βόρεια Χαλκιδική.
Εμπειρία μοναδική, μόλις ένα δεκάλεπτο από το χωριό, όαση δροσιάς το καλοκαίρι και απίστευτη χρωματική παλέτα στη χειμωνιάτικη δύση του ηλίου…
Σε άλλα 10 λεπτά βρίσκεσαι στα Βασιλικά, όπως επίσης υπάρχει κι άλλος δρόμος που σε οδηγεί από τον παλιό επαρχιακό δρόμο σε Κρήνη, Πετράλωνα, Τρίγλια κ.ο.κ.
Στο Λάκκωμα υπήρχαν και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για τη λειτουργία Βιομηχανικού πάρκου, το οποίο – δυστυχώς – επίσης δεν λειτούργησε ποτέ! Ακόμα κι όταν δραστηριοποιούνταν 150 επιχειρήσεις που απασχολούσαν 5000 εργαζομένους! Τώρα έχουν απομείνει οι μισές και οι εργαζόμενοι φτάνουν μόνο τα 1000 άτομα! Βιομηχανική ζώνη που της αξίζει περισσότερη πολιτειακή μέριμνα θαρρώ…
Εμείς φεύγουμε, όμως εσείς θα γυρίσετε πίσω, γιατί μένετε Λάκκωμα, είπαμε!
Αν βρεθείτε εδώ 15Αύγουστο θα χορέψετε, θα δοκιμάσετε γεύσεις από τις αλησμόνητες πατρίδες και θα παρακολουθήσετε πλήθος εκδηλώσεων.
Σας θυμίζω ξανά τα δύο πανηγύρια (2 Μαΐου και 20 Ιουλίου) πλήθος θεατρικών παραστάσεων, αυγομαχίες τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, χορευτικά δρώμενα, ημέρες μνήμης… σ’ αυτό το χωριό όλο και κάτι γίνεται!
Ακόμα και επιδείξεις πολεμικών τεχνών, αφού εδώ εδρεύει ένα από τους πιο «δυνατούς» συλλόγους καράτε της χώρας μας με εξαιρετικές επιδόσεις και παγκόσμιες πρωτιές αθλητών!
Κάπου εδώ θα σας αφήσουμε να απολαύσετε τη διαμονή σας και να συνεχίσουμε κι εμείς το γευστικό ταξίδι μας στο εστιατόριο του Περέκ με ένα θρακιώτικο μαντί, ένα περέκ με άγρια χόρτα συνοδευόμενα με φίνο ροζέ – ας πιούμε ξηρό για σήμερα – κρασί κτήμα Λειβαδιώτη…
Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου: 2399051211
Αγροτικό Ιατρείο: 2399051511
Δημοτική Κοινότητα: 2399051350
Ταχυδρομείο: 2399051085
Κάθε φορά που θα γίνεται κόκκινο το κουμπί του κάθε χωριού και θα είναι έτοιμο για περιήγηση! Πατήστε το και καλό σας ταξίδι…
Τα κείμενα και οι φωτογραφίες του παρόντος ιστότοπου, είναι ιδιοκτησία του halkidikiportal.gr. Αντιγραφή κειμένων και φωτογραφιών απαγορεύεται ρητά χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του διαχειριστή/ιδιοκτήτη του παρόντος.
Επιτρέπεται η χρησιμοποίησή τους, εφόσον γίνεται ρητή αναφορά της πηγής, με σύνδεσμο (link) προς το χρησιμοποιούμενο άρθρο.
Θέλουμε ο επισκέπτης στο σπίτι μας (τη Χαλκιδική) να αισθανθεί σαν το σπίτι του. Nα του παρέχουμε όλες τις ανέσεις ώστε να χαλαρώσει, να διασκεδάσει, να ταξιδέψει, να γευτεί τοπικά προϊόντα και φεύγοντας να έχει ήδη προγραμματίσει το επόμενο ταξίδι του σε ένα άλλο μέρος του Νομού μας!
Παραδοσιακό οινοποιείο σε 110 στρέμματα όπου φιλοξενούνται οκτώ ελληνικές ποικιλίες κρασιών
Αν το ταξίδι ήταν γεύση, αυτή είναι μία: Μπύρα Μεθιά η παραδοσιακή ελληνική μπύρα Χαλκιδικής
Βιολογικά μέλια – Μέλι καστανιάς, μέλι κουμαριάς, ελάτης και θυμαρίσιο Αγίου Όρους
Παραδοσιακό οικογενειακό ελαιοτριβείο. Χρυσό βραβείο το 2018 για το liocladi gold έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Ελαιοπαραγωγός με 6.500 ελαιόδενδρα βραβευμένος για τη μαύρη αφυδατωμένη ελιά