Κτήμα Λειβαδιώτη
Παραδοσιακό οινοποιείο σε 110 στρέμματα όπου φιλοξενούνται οκτώ ελληνικές ποικιλίες κρασιών
Κάθε φορά που θα γίνεται κόκκινο το κουμπί του κάθε χωριού και θα είναι έτοιμο για περιήγηση! Πατήστε το και καλό σας ταξίδι…
Πώς μπορώ να «απομακρυνθώ» από τα συναισθήματά μου όταν πρόκειται να γράψω για τον τόπο καταγωγής του πατέρα μου, έναν τόπο που έζησα όμορφα καλοκαίρια σαν παιδί και αργότερα ως έφηβη…
Έχω ακόμη έντονες αναμνήσεις από τον γαλατά, τον υπάλληλο καθαριότητας με το κάρο, την αλάνα που παίζαμε, το ραφείο του κυρ Βασίλη, το καθαριστήριο της Ξανθούλας, το ταψί με τα γεμιστά που μας φούρνιζε ο Πάργας ή ο Χατζής, το κουρείο του Κοτσίδη, το φωτογραφείο και «πολυκατάστημα» του αγαπημένου μου Χατζηχαμπέρη, τα καφενεία του Κολόβη και του Χαρίλαου, το ψιλικατζίδικο του Αριστοτέλη, που παραμένει «αναλλοίωτο» στο χρόνο!
Τα μπακάλικα του Ζήσιου και του Ρίζου, το…το…το… μπορώ να γράφω με τις ώρες όμως θα τελειώσω τη μικρή αναδρομή στο παρελθόν με τη μυρωδιά και τη γεύση που είχε το σουβλάκι με μπόλικο λεμόνι και ρίγανη «καρφωμένο» στη μισοψημένη φέτα ψωμιού του Καζάκα, που μέχρι και σήμερα μαθαίνω ότι ο γιος του συνεχίζει την παράδοση χρόνων…
Η περιοχή κατοικείται από τον 11ο αιώνα π.Χ.,από την μη εποχή του χαλκού ,όπως μαρτυρεί ο προϊστορικός οικισμός κοντά στο λόφο Κούκο!
Λογγός η πρώτη ονομασία του οικισμού, που δημιουργήθηκε γύρω στον 13ο αιώνα από ανθρώπους που «μετανάστευαν» εδώ για να βρουν δουλειά στον εύφορο κάμπο που ανήκε στο μετόχι της μονής Μεγίστης Λαύρας, του Αγίου Όρους!
Η ονομασία Συκιά δόθηκε πολύ αργότερα, όταν πλέον το χωριό άλλαξε τοποθεσία, λόγω της πειρατείας. Όταν ο πρώτος κάτοικος έφυγε από τον Αη Γιάννη (σημερινό τοπωνύμιο Παλιόχωρα) έχτισε το σπίτι του δίπλα σε μία συκιά (κοντά στην τοποθεσία του σημερινού κεντρικού ναού). Κατά τα λεγόμενα του κυρίου Τάσου, οι υπόλοιποι τον ρωτούσαν: – πού έχτισες;
– στη συκιά
– αα, εκεί θα χτίσω κι εγώ!
– πού θα χτίσεις εσύ;
– στη συκιά
…στη συκιά…στη συκιά…στη συκιά, οπότε έγινε η μετατόπιση του χωριού με κέντρο αναφοράς τη συκιά που χτίστηκε το πρώτο σπίτι κι έτσι ήταν εύκολο πλέον να προκύψει και η μετονομασία του χωριού σε Συκιά!
Καλά κρυμμένο από τους πειρατές το νέο χωριό, στη σκιά του Άθωνα, στις υπώρειες επιβλητικών γρανιτένιων βράχων, που θυμίζουν αυτούς των Μετεώρων και προκαλούν δέος στον επισκέπτη, η Συκιά αποτελεί το νοτιότερο και παλαιότερο κεφαλοχώρι της Χερσονήσου της Σιθωνίας. Αριθμεί περίπου 3.500 μόνιμους κατοίκους που το καλοκαίρι ο αριθμός αυτός αυξάνεται κατά πολύ, ιδίως την τελευταία δεκαετία.
Απέχει 160 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη και 90χλμ από τον Πολύγυρο. Οπότε αν φτάσεις εδώ φρόντισε να έχεις χρόνο στη διάθεσή σου. Θα περάσεις «μαγικά», το μέρος έχει μια ενέργεια και μία δυναμική μοναδική… Θα έρθεις ξανά και ξανά και ξανά εδώ, όλες τις εποχές του χρόνου!
Τα Συκιωτάκια (όπως ονομάζεται και ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού με έντονη δράση) ήταν και είναι αδούλωτα πνεύματα, όπως περίτρανα μας διδάσκει η ιστορία του χωριού!
63 Συκιώτες στρατολογήθηκαν οικειοθελώς κι έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη στα Βασιλικά το 1821 με αρχηγό της φάλαγγας τον Καπετάν Χάψα. Αργότερα τάχτηκαν στο πλευρό του Τσάμη Καρατάσου (…που βγηκ’ ου Τσιάμης στη Συκιά, μεσ’ του Κουφού λιμάν…) και στη συνέχεια μυήθηκαν στον Μακεδονικό Αγώνα.
Το χωριό απελευθερώθηκε το 1912 και το 1920 χτίστηκε στον κεντρικό λόφο ο «Παρθενώνας», όπως το λένε οι ντόπιοι, το παλιό Δημοτικό Σχολείο, από γρανιτένιους λίθους της περιοχής κι από τα χέρια Ηπειρωτών μαστόρων!
Το σχολείο κόσμημα, όπου ο κάθε επισκέπτης επιβάλλεται να το επισκεφθεί, έστω για να το αποθανατίσει στο φωτογραφικό φακό του, τόσο το επιβλητικό αυτό κτίριο, όσο και τη θέα του χωριού από κει πάνω. Ένα πραγματικό μνημείο που θωρείται από παντού και θωρεί τα πάντα…
Πάμε λοιπόν να σας περπατήσω στο δεύτερο χωριό μου:
Πόσες μέρες έχετε στη διάθεσή σας; δεν άκουσα; πολλές; Μπράβο, γιατί η Συκιά, ειδικά το καλοκαίρι, δεν είναι για λίγο. Έχει τεράστιο μήκος ακτογραμμής, πολλούς οικισμούς, δαντελωτά και εξωτικά ακρογιάλια, που σε κάθε στροφή του δρόμου σας περιμένει πραγματικά και μία έκπληξη. Αυτά σε άλλο αφιέρωμα, γιατί σήμερα θα πάμε μόνο Συκιά!
Αν ξυπνάτε πρωί και είστε του περιπατητικού θα πιείτε ένα γρήγορο καφέ και ξεκινάτε για τον λόφο του Κούκου. Θα περάσετε από το δρόμο που οδηγεί στο παλιό σχολείο και στην εκκλησία, αλλά εδώ η στάση θα γίνει στο γυρισμό. Θα συνεχίσετε στην ανηφόρα και θα αφήσετε το αμάξι σας σε μία μικρή αλάνα, στο τέλος του δρόμου, για να συνεχίσετε δεξιά το μονοπάτι. Γύρω στα 2χλμ, με ικανοποιητική σήμανση.
Ο Κούκος ήταν προϊστορικός οικισμός (1050-670 π.Χ.), όπου εδώ βρέθηκαν 100 τάφοι και η ακρόπολη του Κούκου. Στα 5χλμ υπήρχαν ορυχεία μετάλλων! Από εκεί η θέα στο χωριό και στον Άθω προκαλεί μαγεία και δέος! Υπάρχουν κι άλλες περιπατητικές διαδρομές που αν έχετε μέρες στη διάθεσή σας οι ντόπιοι είναι πρόθυμοι να σας καθοδηγήσουν.
Στην επιστροφή σας από τον Κούκο η πρώτη στάση θα γίνει στην εκκλησία του Αγ. Αθανασίου, ένας μεγαλοπρεπής και συνάμα κατανυκτικός ναός με γεωμετρικά μοτίβα στην οροφή, ξυλόγλυπτο τέμπλο με κληματαριές κι αμπέλια που κάηκε 2 φορές από το μένος και τα αντίποινα των Τούρκων, όμως με τη βοήθεια των κατοίκων και πολλών αγιορειτών μοναχών, με καταγωγή από τη Συκιά, αναστηλώθηκε και θυμίζει αγιορείτικο μοναστήρι!
Ο ναός σήμερα προστατεύεται ως ιστορικό μνημείο, από το Υπουργείο Πολιτισμού!
Ακριβώς από κάτω, πίσω από το ναό δεσπόζει το παλιό Δημοτικό που σας προείπα. Ρωτήστε για το ωράριο, γιατί εδώ στεγάζεται και το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού.
Κατηφορίστε αργά αργά, θαυμάζοντας το παλιό χωριό της Συκιάς, λίγο πιο κάτω η παλιά μου γειτονιά…
Αφήστε ακριβώς εδώ το αμάξι, αν είστε μ’ αυτό και περπατήστε ως την παλιά πλατεία, που τώρα στεγάζεται εδώ το ΚΑΠΗ.
Θαυμάστε σπίτια σπάνιας αρχιτεκτονικής, μπείτε στο ψιλικατζίδικο «Αριστοτέλης», φανταστείτε μια πλατεία που έσφυζε από ζωή όλες τις εποχές του χρόνου κι αν σας χτύπησε κάποια μυρωδιά…ναι είναι από τα σουβλάκια του Καζάκα!
Απαραίτητη η στάση σας εδώ, είτε στα τραπεζάκια είτε στο χέρι να το «χτυπήσετε» το σουβλάκι σας! Μετά από τόσο περπάτημα κρίνεται αναγκαίο!
Πιστεύω ότι τουλάχιστον ένα βράδυ θα μείνετε στο χωριό. Η διασκέδαση καλά κρατεί, χειμώνα-καλοκαίρι. Ποτάκι στο Manhattan, τσιπουράκια, εσείς θα διαλέξετε, έχει τέσσερα γύρω γύρω τσιπουράδικα, κρεατικά – κι όχι μόνο – στην ταβέρνα Μιμόζα και η διασκέδαση συνεχίζεται: είτε θα «κλαμπάρετε» μεταμεσονύκτια, αν είστε πολύ νιάτα, είτε θα απολαύσετε λαϊκές βραδιές, ξεχωριστές χειμώνα-καλοκαίρι, ακόμα και σε περιόδους καραντίνας, γιατί εδώ οι άνθρωποι ξέρουν να διασκεδάζουν κι όπως προείπα: τα Συκιωτούδια είμαστε ανήσυχα κι ατίθασα πνεύματα…
Το χωριό πανηγυρίζει του Αγίου Γεωργίου, στο εκκλησάκι του κάμπου της Συκιάς.
Αλογατάρηδες παίρνουν μέρος στην περιφορά των εικόνων αποβραδίς και ανήμερα – εθιμοτυπικά – πραγματοποιούνται οι γνωστές αλογοδρομίες!
Στις 18 Γενάρη πανηγυρίζει ο πολιούχος, ο Άγιος Αθανάσιος!
Τοπικά προϊόντα, ενός εύφορου τόπου, όπως το λάδι, το μέλι, το ντόπιο τσίπουρο και κρασί, αλλά οπωσδήποτε δεν θα φύγετε από το χωριό χωρίς να δοκιμάσετε και να προμηθευτείτε τα κριτσίνια του Πάργα σε πολλές γεύσεις και τα τυροκομικά σκευάσματα της οικογένειας Λειβαδιώτη!
Οικογενειακές επιχειρήσεις που αντέχουν στο χρόνο και τιμούν τον τόπο τους.
Θα κλείσω το αφιέρωμα αυτό στη Συκιά καλλιτεχνικά, γιατί η Συκιά είναι «η νεράιδα της αυγής, η πιο όμορφη όλης της γης» όπως λέει ο Συκιώτης, γνωστός τοις πάσι, Σωκράτης Μάλαμας!
Κι όσον αφορά στο «διαφορετικό» DNA μας, νομίζω ότι οι στίχοι της Πάολας, ναι της γνωστής τραγουδίστριας που κατάγεται κι αυτή από τη Συκιά, τα λένε όλα:
«αμετανόητη και αδέσποτη θα μείνω, στα χέρια πιόνι κανενός δεν πρόκειται να γίνω…»
ΚΕΠ Συκιάς: 2375041722
Κοινότητα: 2375350200
Ταχυδρομείο: 2375041440
Περιφερειακό Ιατρείο: 2375041310
ΤΑΧΙ: 2375041327
Πολιτιστικός Σύλλογος: 2375041900
Κάθε φορά που θα γίνεται κόκκινο το κουμπί του κάθε χωριού και θα είναι έτοιμο για περιήγηση! Πατήστε το και καλό σας ταξίδι…
Τα κείμενα και οι φωτογραφίες του παρόντος ιστότοπου, είναι ιδιοκτησία του halkidikiportal.gr. Αντιγραφή κειμένων και φωτογραφιών απαγορεύεται ρητά χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του διαχειριστή/ιδιοκτήτη του παρόντος.
Επιτρέπεται η χρησιμοποίησή τους, εφόσον γίνεται ρητή αναφορά της πηγής, με σύνδεσμο (link) προς το χρησιμοποιούμενο άρθρο.
Θέλουμε ο επισκέπτης στο σπίτι μας (τη Χαλκιδική) να αισθανθεί σαν το σπίτι του. Nα του παρέχουμε όλες τις ανέσεις ώστε να χαλαρώσει, να διασκεδάσει, να ταξιδέψει, να γευτεί τοπικά προϊόντα και φεύγοντας να έχει ήδη προγραμματίσει το επόμενο ταξίδι του σε ένα άλλο μέρος του Νομού μας!
Παραδοσιακό οινοποιείο σε 110 στρέμματα όπου φιλοξενούνται οκτώ ελληνικές ποικιλίες κρασιών
Αν το ταξίδι ήταν γεύση, αυτή είναι μία: Μπύρα Μεθιά η παραδοσιακή ελληνική μπύρα Χαλκιδικής
Βιολογικά μέλια – Μέλι καστανιάς, μέλι κουμαριάς, ελάτης και θυμαρίσιο Αγίου Όρους
Παραδοσιακό οικογενειακό ελαιοτριβείο. Χρυσό βραβείο το 2018 για το liocladi gold έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Ελαιοπαραγωγός με 6.500 ελαιόδενδρα βραβευμένος για τη μαύρη αφυδατωμένη ελιά